Als fotograaf is het niet verplicht een diploma of opleiding in fotografie te hebben. Toch kan dat van pas komen om bepaalde zaken makkelijker onder de knie te krijgen. Of het kan je net wegduwen van je passie. Zoals dat bij mij het geval was.
In het derde middelbaar begon ik aan mijn opleiding fotografie. Ik moest meer uren les volgen dan mijn vrienden op de katholieke school waar ik vandaan kwam. Dat was geen probleem voor mij. In het begin was het gebrek aan een vrije woensdagnamiddag even wennen, maar daar geraak je snel over.
Zeker omdat je doorheen de week leuke lessen kreeg zoals fotografie, videografie, en waarnemingstekenen.
Tijdens de lessen fotografie kregen we een sterke technische basis en werden we gemotiveerd om op zoek te gaan naar het werk van andere fotografen.
Het was toen van 2006. Het internet was dus wel beschikbaar, maar had nog niet de hoeveelheid aan informatie zoals nu. Er werd toen ook nog helemaal anders naar fotografie gekeken dan nu.
Fotografie was toen nog eerder een kunstzinnig medium. Het was bijna uitsluitend voor de elite. Of zo voelde het toch aan.
Ondertussen is fotografie helemaal veranderd, maar dat is een ander verhaal.
Toch heeft die verandering invloed gehad op mijn fotografie en persoon.
Tijdens de regelmatige evaluatie momenten van onze projecten, kreeg ik de commentaar dat ik de dingen ‘te veel vastleg’. Dat natuurlijk tegenover het regisseren van je onderwerpen. De focus lag op kunstzinnige fotografie.
Maar ik was niet de fotograaf die creatieve settings wilde creëren en die vervolgens fotograferen. Ik wou naar buiten gaan en de dingen fotograferen zoals ik ze zag. De reizen die ik deed (met mijn ouders toen nog), de stad om mij heen, en de evenementen waar we naartoe gingen.
Ik werd vergeleken met National Geographic. Maar niet op een goede manier. Reportages werden niet als creatief beschouwt. En toch bleef ik ze doen, omdat jezelf veranderen moeilijker is dan het lijkt. Ik kan ook gewoon koppig zijn geweest.
Uiteindelijk in 2011 studeerde ik af via examencommissie. Mijn diploma Fotografie TSO was op dat moment binnen.
Als ik achteraf kijk naar de middelbare school waar ik ging en de examencommissie waar ik mijn opleiding afwerkte, merk ik op dat ze anders keken naar fotografie.
En fotografie, net zoals zovele creatieve media, is afhankelijk van persoonlijke voorkeuren en filosofieën. Maar als puber is fotografie wat je leerkracht zegt dat het is.
In 2011 begon ik aan mijn opleiding Cross Media Management. Iets helemaal anders. Ik had al enkele ‘bedrijfjes’ opgestart met de hulp van Facebook. Eentje in event fotografie die (tot lang na mijn vertrek) best succesvol was en een platenlabel dat zich focuste op kleine artiesten.
Vanuit die achtergrond wou ik dus beter leren werken met sociale media. Iets waar die opleiding mij bij ging helpen.
Tijdens die opleiding, zoals zo vaak, begin je een relatie en ga je helemaal op in wat je doet (muziek in mijn geval). Fotografie verdween naar de achtergrond en werd nog af en toe op reis eens beoefend. Hoewel in een minimale vorm.
In 2015, na een breuk in die relatie die begon tijdens de opleiding en 1,5 jaar op de werkvloer, ging ik met mijn zus op reis. En we deden eens zot, we boekten een reis naar Namibië. Wat ik toen nog niet wist is dat dat land een paradijs is voor landschapsfotografen.
Ik wou gewoon eens leeuwen en olifanten in het wild gezien hebben.
Tijdens die trip gebruikte ik de camera constant. Het prachtige land liet me toe mijn ‘national geographic’ oog weer boven te halen.
Na die trip was ik dan ook weer helemaal opgeslorpt door fotografie. Ik bekeek constant tutorials online, deed shoots met vrienden, en bezocht allerlei plaatsen om te fotograferen. Mijn groei ging deze keer sneller dan op school, hoewel mijn basis die daar was gelegd wel van pas kwam.
De verschillende soorten fotografie werden doorheen de tijd getest. Ik probeerde ook meer camera-technieken dan ik op school had geleerd, en ik ontdekte wat verschillende hardware je waarbij kan helpen.
In 2017 lanceerde ik Fredography. Mijn eigen bedrijf, waarbij ik andere bedrijven help met fotografie. Mijn lens om jou in de kijker te zetten. En dat is waar we nu zijn. Een professionele fotograaf die eerder een afkeer had van fotografen.